معرفی شهرستان ورزقان

معرفی شهرستان ورزقان

ورزقان

یکی از شهرهای استان آذربایجان شرقی است که در بخش مرکزی شهرستان ورزقان واقع شده و مرکز این شهرستان است. این شهر در ۴۰ کیلومتری غرب اهر و ۷۸ کیلومتری شمال تبریز واقع شده‌است. در دهه چهل ورزقان قصبه‌ای بود که ۱۳۹۵ نفر جمعیت داشت. طبق آخرین سرشماری مرکز آمار ایران که در سال ۱۳۸۵ صورت گرفته‌است، این شهر با جمعیتی بالغ بر ۳٬۵۴۹ نفر، چهل و ششمین شهر پرجمعیت آذربایجان شرقی می‌باشد.

زمین‌لرزه‌هایی در سال ۱۳۹۱ در ۱۰ کیلومتری ورزقان و ۱۷ کیلومتری اهر اتفاق افتاد و به زمین‌لرزه‌های اهر، هریس و ورقان معروف شد که باعث کشته‌شدن ۳۰۶ نفر و زخمی‌شدن ۵٬۰۰۰ نفر شد

بئکوو bekrabad

بئکوو bekrabad

روستای بکراباد

ورزقانا تابع اولان کد درین بیری بئکوو کندی دی کی . بو کت مین نفره یوخون نوفوسو و ایکی یوزه یاخین دا خانواری وار
بئکوو کندی  گونی طرفیننن دوری ،کروی وامیر اباد کندینه
گوزئی طرفیننن کیغال و قیه قشلاخ کندینه
گون چیخاننان تزه کت و توخومدیل کندینه
و گون باتانناندا لیلی خانا و یاشیل کندینن همسایادی

ترجمه

این روستا در فاصله 10 کیلومتری شمال ورزقان با جمعیتی نزدیک 1000 نفر و حدود 200 خانوار می باشد
روستا های هم جوار این روستا تازه کند بکراباد - کیقال - قیه قشلاق -لیلی خانه - یاشیل - درویق - کرویق - امیر آباد و تخدل می باشند
   

عکس های بکراباد

عکس های بکراباد

تصاویری از روستای بکراباد شهرستان ورزقان

عکس های بکو

برای تماشایی بقیه عکسهای روستای بکرآباد به ادامه مطلب بروید

عکس بکراباد در بهار 1394

عکس بکراباد در بهار 1394

تصاویری از زلزله سال 1391 ورزقان - بکراباد

تصاویری از زلزله سال 1391 ورزقان - بکراباد

تصاویر در ادامه مطب

شعری از احمد احمدی برای بکراباد

شعری از احمد احمدی برای بکراباد

ایستیرم شانیوه بوگون شعر قوشام             یایام   شهرتیوی هریانه  بئکوو

 

من مجنونام داغیم داشیم سنده دی            گورنده  اولورام  دیوانه  بئکوو

 

 

 باغلارین  بهشت  عدن نن  گوزه ل              هئچ چمن تاپیلماز چیمن نن گوزه ل 

 

هئچ یئر اولا بیلمز وطن نن گوزه ل              جنت دن   چوخ وارین نشانه  بئکوو

 

 

قوجالارین  غیرتینه  حیرانام                            جوان لارین  همتبنه  حیرانام  

 

قادین لارین عصمتینه حیرانام                         عززتلی سوروسن زمانه بئکوو

 
 

سولارین زمزم نن نشانه سی وار                 چای چشمه دیلینده ترانه سی وار

 

هر کسین عمرونده بهانه سی وار                 یاشاماغا  سن سن  بهانه  بئکوو

شعری از هاشم نصیری بکرابادی

شعری از هاشم نصیری بکرابادی

 
یارب چه کنم؟

 

دیوانه ام به عشق تو، یارب چه کنم؟

 

نام تو ورد زبان است، با لب چه کنم؟

 

روز و شب چشم براهم، تا بنمائی نظری

 

با این معامله گر ضرر کنم، با شب چه کنم؟

 

دل به عشق تو در تب و تاب می سوزد

 

اگر حاصل نشود مراد، با تب چه کنم؟

 

مثل مستان، می در پیاله مدحوشم

 

خدا خدا کند این می، که با شراب چه کنم؟

 

مثل پروانه بسوخت، بال و پرم در ره دوست

 

گر دیر رسم به دوست، زین جان بی تاب چه کنم؟

شعر از احمد احمدی - بکراباد

شعر از احمد احمدی - بکراباد

 تبریز

منی سوراغلاسان تاریخ دن سوروش                                     تبریزم هرزامان اوجا دی باشیـــم

حادثـــه گونلـــری تک قالمـــارام من                                      ییغیلار دوره مه قوهوم قارداشیـم



تاریخــــین بویوندا محکم دورموشام                                      اییـلمـز داغیلمـــازقالالاریــن وار

دیزیم طاقت دی  دی قولوم گوژلودو                                     منیــم ایگیت ایگیت بالالاریــم وار



هرنه اوجالـــیق وار منــده اوردایام                                      بولوت دان نم چکیرداغلاریم منـیم

چوخ قانلاروئرمیشم حقــین یولوندا                                      لاله ینن بویانیب  باغلاریم  منــیم



هرکیمسه کژباخسامنیم یوردوما                                         هریئـــرده اولســادا دشمن دی منه

هرزامـان ایستـه سم انتقـام آلاّم                                          هانکی آی اولســادا

گورستان روستای بکراباد

گورستان روستای بکرآباد

قبرستان روستای بکرآباد

 مربوط به سده‌های ۷ و ۸ ه. ق. است و در شهرستان ورزقان، بخش مرکزی، دهستان بکرآباد، ۵۰ متری ضلع جنوبی روستای بکرآباد واقع شده و این اثر در تاریخ با شمارهٔ ثبت ۲۶۳۷۸ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

معنی بکراباد در لغت نامه دهخدا

بکرآباد

لغت نامه دهخدا

بکرآباد. [ ب ِ ] (ِاخ ). دهی از دهستان اوزومدل بخش ورزقان شهرستان اهر. سکنه ٔ آن 608 تن . آب آن از چشمه . محصول آن غلات ، حبوب . شغل اهالی زراعت ، گله داری ، جاجیم و گلیم بافی است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران .ج 4).